Antoon ontwierp een beeld voor elk van de 4 leefgemeenschappen: Centrum, Berg, Gestel en Zittaart. Bavo is het tweede beeld in deze reeks. Antoon (1943-2011) was een rasechte Meerhoutenaar, een kunstenaar met een open deur die meeleefde met de gemeenschap.
Net zoals de beelden De Wever en de Gestelling kwam dit beeld tot stand in samenwerking met de plaatselijke bevolking. Het aanleveren van de idee gebeurde op advies van de heemkundige kring Meerhouts patrimonium onder supervisie van een tijdelijk werkgroepje met mensen van de heemkundige kring, het lokaal bestuur, de kerkfabriek Sint-Bavo, de basisschool van Zittaart en Exxon Mobil.
Het verhaal van de patroonheilige van de parochie, Bavo, wordt uitgebeeld. Bavo was eerst de rijke ridder Alowien, die zich bekeerde en al zijn bezittingen wegschonk aan de armenzorg. Daarna werd hij kluizenaar. Grote kunstenaars vereeuwigden hem als ridder met helm en zwaard, jagend met een valk op de arm, soms ook met een boek. Maar er zijn ook voorstellingen waarbij hij als kluizenaar in een ton leeft. Zeldzamer zijn de voorstellingen als kindervriend waarbij hij een kinkhoren toont waaruit de kinderen gewijd water dronken om zich te behoeden tegen de kinkhoest.
Antoon heeft in zijn beeld al die attributen verwerkt en de ton laten eindigen in het achterste van een boerenpaard met geknotte staart. Bavo zelf zit in de ton maar ook op het paard.
De kinderen van de Zittaartse basisschool De Egelantier kwamen tijdens de creatie van het beeld op bezoek in het atelier van Antoon. Zij krasten hun naam in een metalen plaat die in het beeld bewaard wordt.
Het beeld is geplaatst tegenover de Sint-Bavokerk in de Lindestraat.
