Meerhout heeft een rijk molenverleden. In elk deeldorp stond een molen en heel wat molenaarsfamilies kleurden het dagelijkse leven. Toen heel wat molens in de Kempen dreigden te verdwijnen, speelde Meerhout een voortrekkersrol bij de herwaardering van het Vlaamse molenpatrimonium. Momenteel telt de gemeente 2 windmolens en 1 watermolen.
Sinds 1801 stond in Zittaart een houten achtkantige windmolen, bij de bevolking bekend als de koffiepot. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de molen, samen met de toren van de Sint-Bavokerk, opgeblazen door het Belgische leger. Het Albertkanaal lag immers vlakbij en alles wat voor de oprukkende Duitsers als richtpunt kon dienen, werd door de wegtrekkenden Belgen vernield.
Molenaar Fons Heuvelmans ging op zoek naar een nieuwe molen. Die vond hij in Veerle-Laakdal, de zogenaamde Haenvense molen, een houten standaardmolen. Met paard en kar hielpen de boeren de molen verplaatsen en met een molenmaker werd de molen opgericht.
Charel Heuvelmans, de laatste molenaarstelg van de familie, koesterde en verzorgde zijn molen uitstekend. Toen Charel en zijn vrouw Lisette in 2014 overleden, bleef de molen verweesd achter tot molenaar Jef Druyts en Edith Vanthienen in 2017 de goed onderhouden molen kochten.
In 1981 werd de molen, samen met de omgeving, beschermd als monument en dorpsgezicht.
De molen is gelegen in de Lindestraat 55 in Zittaart.
