In de gevel van deze kapel vind je de datum 1646. Dit is één van de oudste kapelletjes van de Kempen. De bakstenen vulling met een laag schuingeplaatste stenen is typisch voor de bouwstijl uit die tijd.
Vermoedelijk werd de kapel opgericht ter vervanging van een oudere kapel. Dit zou blijken uit een akte van 1643 waarin 3 inwoners van de Veedijk beloven "een capelleken op te richten als eertijds op de Veedijk heeft gestaan, mits sy mogen gebruiken de eiken staande ter plaatse ...".
Tot aan de Tweede Wereldoorlog was de kapel een bedevaartsoord tegen de kinkhoest en de pest. Na het opzeggen van een gepast versje dronken de kinderen gewijd water uit een kinkhoorn, een grote zeeschelp. Dit gebruik verhuisde naar de Sint-Bavokerk waar het nog stand hield tot 1960.
In 1977 werd de kapel, tijdens restauratiewerken, voor de laatste keer met nieuw stro gedekt.
De kapel werd in 1997 opnieuw gerestaureerd, maar het dak kreeg in plaats van een strooien, een rieten bedekking.
In 1936 werd de kapel beschermd als monument. Het was het eerste gebouw in Meerhout dat werd beschermd.
De kapel is gelegen op de hoek van de Sint-Niklaasstraat en Veedijk.
