De kerk in het Centrum heeft als patroonheilige Sint-Trudo.
Op de kerk staat een prachtige barokke toren die werd gebouwd na een grote dorpsbrand in 1679. De romaanse onderbouw dateert van rond 1100 en heeft nog de oorspronkelijke 1,5 meter dikke muren in ijzerzandsteen. Boven de ingangsdeur toont het wapenschild van de abdij van Maagdendaal, 2 dolfijnen, een zeskantige ster en een Latijnse spreuk. Het schild bevindt zich boven de ingangsdeur en draagt het jaartal 1776. De spreuk in Domino confido betekent op God vertrouwend.
Aan de voet van de kerktoren vonden 200 Brigands, die sneuvelden tijdens de Boerenkrijg, een rustplaats in een massagraf. In de kerk diende de vroegere doopvont als drinkbak voor de Franse legerpaarden die aan de communiebank werden vastgebonden. In 1898 smeedde dorpssmid Jan Cuypers het kruis dat zich in de hoek van het kerkhof bevindt. Het herinnert aan het eeuwfeest van de Boerenkrijg.
In 1940, bij de aftocht van het Belgische leger, is de kerk nogmaals volledig uitgebrand. Ze werd herbouwd met door Duitsland betaalde oorlogsschade in de periode 1948-1967, onder meer door architect L. De Graef (1948-1951). Het interieur werd eind jaren 1960 ontworpen door de Halse kunstenaar Camiel Colruyt (1908-1973). Deze had progressieve ideeën. Getuige hiervan is een reuzenbeeld van de gekruisigde Christus, glimlachend boven alle pijn uitstijgend. Duitsland betaalde het marmer, het koper en het eikenhout als vergoeding voor de oorlogsschade. Nochtans was het het Belgische leger dat op 11 mei 1940, stro en lucifers had gehanteerd om deze uitkijkpost uit te schakelen.
In 1976 werden de kerk en het kerkhofmuur beschermd als monument en landschap.
